Akcja "Dzieci Zamojszczyzny" to określenie jednego z najtragiczniejszych epizodów II wojny światowej, który miał miejsce w latach 1942–1943 na terenie Zamojszczyzny. Była to część niemieckiej akcji wysiedleńczej, której celem było germanizowanie tych ziem i włączenie ich do tzw. Generalplan Ost – planu kolonizacji wschodnich terenów przez Niemców. Podczas masowych wysiedleń ludności polskiej z terenów Zamojszczyzny niemieckie władze okupacyjne oddzielały dzieci od rodziców. Część z nich uznawano za „wartą germanizacji” i wywożono do III Rzeszy, gdzie trafiały do niemieckich rodzin lub specjalnych ośrodków wychowawczych. Pozostałe dzieci, które nie spełniały kryteriów rasowych, trafiały do obozów przejściowych, gdzie panowały tragiczne warunki – głód, choroby i brutalne traktowanie powodowały wysoką śmiertelność.
Najbardziej znanym miejscem, do którego trafiły dzieci z Zamojszczyzny, był obóz przejściowy w Zwierzyńcu, gdzie setki z nich zmarło z wycieńczenia. Część dzieci wywożono także do obozu w Auschwitz, a niektóre transportowano w bydlęcych wagonach do innych niemieckich obozów zagłady lub miejsc pracy przymusowej.
Szacuje się, że w wyniku tej akcji z Zamojszczyzny wywieziono około 30 tysięcy dzieci, z czego tysiące zmarło w tragicznych warunkach. Te, które trafiły do rodzin niemieckich, często były poddawane przymusowej germanizacji i nigdy nie wróciły do swoich biologicznych rodzin. Akcja "Dzieci Zamojszczyzny" to jeden z najbardziej wstrząsających przykładów zbrodni popełnionych na polskich dzieciach przez III Rzeszę. Po wojnie wiele z porwanych dzieci udało się odnaleźć i sprowadzić do Polski, jednak część na zawsze pozostała w Niemczech. Dziś w wielu miejscach Polski znajdują się pomniki upamiętniające tragedię Dzieci Zamojszczyzny, a ich losy są przedmiotem badań historyków i instytucji zajmujących się pamięcią o ofiarach II wojny światowej. Według dostępnych źródeł wynika, że w wyniku wysiedlenia Zamojszczyzny ofiarą akcji padło 30 tys. dzieci, z czego zmarło lub zginęło ok. 10 tys.
Siedlce pamiętają o Dzieciach Zamojszczyzny
- W uroczystościach, zorganizowanych przez Stowarzyszenie Domu Dziecka – Pomnika im. Dzieci Zamojszczyzny w Siedlcach, udział wzięli przedstawiciele kolejarzy, którzy w lutym 1943 roku ofiarnie włączyli się w akcję ratowania dzieci z transportu. Szacuje się, że 31 stycznia 1943 roku transportem kolejowym z Zamojszczyzny do Siedlec przybyło około 550 skrajnie wycieńczonych dzieci, trzydzieścioro zmarło z zimna i głodu w drodze, kolejne chore i wycieńczone zmarły po przyjeździe. Do własnych domów Siedlczanie przygarnęli blisko 500 dzieci - informuje Urząd Miasta w Siedlcach.
Udział w tym podniosłym wydarzeniu wzięli przedstawiciele władz samorządowych Miasta Siedlce i Miasta Zamość. Podczas mszy świętej w kościele św. Stanisława wybrzmiało świadectwo z ust jednego z Dzieci Zamojszczyzny – pani Jadwigi Czerw, która w chwili niemieckiej pacyfikacji Zamojszczyzny w 1943 roku miała 2 miesiące i cudem wraz z rodzeństwem uratowana została z transportu do Majdanka.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.